«در ستایش تبعید» اثری تأمل‌برانگیز است که به جای نگاه صرفاً تلخ و تراژیک به مفهوم تبعید، آن را از زاویه‌ای انسانی، فلسفی و حتی خلاقانه بررسی می‌کند. نویسنده در این کتاب تلاش می‌کند نشان دهد تبعید فقط فقدان و دوری نیست؛ بلکه گاهی فرصتی است برای بازسازی خویشتن، کشف دوباره هویت و مواجهه با جهان از نگاهی تازه. کتاب در قالب جستارهایی کوتاه و تاثیرگذار، از احساس بی‌ریشگی تا تلاش برای ایجاد خانه‌ای جدید در ذهن و زندگی سخن می‌گوید. خواننده با روایت‌هایی از تنهایی، کشف، درد، رشد و آشتی با گذشته روبه‌رو می‌شود. این کتاب انتخابی عالی برای کسانی است که به مباحث مهاجرت، روان آدمی، ادبیات تبعید و تجربه‌های انسانی علاقه دارند.